หลักคำสอนของคาทอลิกสรุปได้สองประการคือ “รักพระเจ้าสุดจิตใจ” และ “รักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง”
นิทานเปรียบเทียบเรื่อง
“ชาวสะมาเรียผู้ใจดี”
เป็นเรื่องคลาสสิกของการแสดงความรักที่แท้จริง ที่เราพึงให้กันและกัน รัก คือ
การช่วยเหลือกันโดยไม่เลือกว่าคนนั้นเป็นใคร โดยไม่หวังผลตอบแทนสิ่งใด
รักต้องมีกิจการ
ศูนย์อบรมคริสตศาสนธรรมประเทศไทย
ได้สอบถามเยาวชน เพื่อตรวจสอบทัศนคติในเรื่องความรักความเมตตา โดยตั้งคำถามว่า “ถ้าพบคนจน คนเจ็บ ท่านมักจะ...”
เยาวชนที่ตอบคำถามนี้ทั้งสิ้นจำนวน
478 คำตอบอันดับหนึ่งจำนวนร้อยละ 59 (284 คน) บอกว่า “ให้ความช่วยเหลือ” และร้อยละ 22 ตอบว่า “รู้สึกสงสาร”
ส่วนคำตอบที่เหลือเป็นคำตอบอื่น ๆ เช่น ไม่กล้าแสดงออก
มองและเก็บไปคิด หดหู่ใจ สงสัยว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ ฯลฯ
ตามความรู้สึกของผู้เขียนแล้วยังไม่ค่อยสบายใจกับคำตอบของเยาวชนคาทอลิกนัก
พูดตรง ๆ ว่า จำนวนเยาชนที่ตอบว่า ให้ความช่วยเหลือน่าจะมากกว่านี้
ถ้าเป็นคาทอลิกจริง ต้องกล้าช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
คำสอนของพระศาสนจักรคาทอลิกที่เกี่ยวกับการปฏิบัติต่อคนยากไร้นั้น
อยู่ในข้อที่ 2443 – 2449 คำสอนฯได้พูดถึงกินการแผ่เมตตาโดยแบ่งออกเป็นสองประเภทคือ
กิจการแห่งเมตตาทางจิตใจ และกิจการเมตตาทางกาย โดยสอนว่า “เป็นกิจการที่เราช่วยเพื่อนบ้านของเราในสิ่งที่เขาต้องการ
หรือมีควาทรงจำเป็นทั้งทางกายและจิตใจ
การอบรม ให้คำปรึกษา ปลอบบรรเทาใจ เป็นกิจเมตตาจิต
เช่นเดียวกับการยกโทษและอดทนต่อความผิด”
“กิจการแห่งเมตตาทางกายประกอบด้วยการให้ของกินกับผู้ที่หิวโหย
ให้ที่พักแก่ผู้ไร้ที่พึ่งพิง ให้เครื่องนุ่งห่มแก่ผู้ที่ไม่มี
เยี่ยมเยือนคนเจ็บไข้และนักโทษถูกคุมขัง และฝังศพ ท่ามกลางกิจการเหล่านี้
การให้ทานแก่คนยากไร้นั้น
เป็นกิจการหนึ่งที่เป็นพยานสำคัญแห่งความรักเมตตาฉันพี่น้อง
ยังเป็นการปฏิบัติความยุติธรรมซึ่งเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า” (คำสอนฯข้อ 2447)
ทัศนคติที่เราจะต้องมีต่อเพื่อนมนุษย์ตามคำสอนของพระเยซูเจ้าก็คือ
“ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง
ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา(พระเจ้า)เอง” (มธ 25:40)
ดังนั้น
เยาวชนและคริสตชนคาทอลิกทั้งหลาย จะต้องเด่นในเรื่องเมตตากิจนี้จึงจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า
และจะเป็นคำตอบของเราเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพระเจ้าในวันพิพากษา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น