มีกลุ่มชนที่ไหน ก็ต้องมีผู้นำที่นั้น บ้านต้องมีพ่อบ้าน
หมู่บ้านต้องมีผู้ใหญ่บ้าน โรงเรียนต้องมีครู่ใหญ่ วัดก็ต้องมีคุณพ่อเจ้าวัด
คุณพ่อเจ้าวัด คือ พระสงฆ์ที่ได้รับการแต่งตั้งจากพระสังฆราชประจำสังฆมณฑล
ให้ทำหน้าที่อภิบาลแทนท่านประจำในวัดนั้น
ในแต่ละวัดนอกจากจะมีคุณพ่อเจ้าวัดแล้วอาจจะมีคุณพ่อปลัดหรือคุณพ่อผู้ช่วยฯอีกหนึ่ง
หรือสองท่านแล้วแต่จำนวนสัตบุรุษของวัดนั้น ๆ
ศูนย์อบรมคริสศาสนธรรมประเทศไทย
ได้ทำการสำรวจบรรดาเยาวชน 418 คน
ถึงความพึงพอใจต่อคุณพ่อเจ้าวัดของพวกเขา ด้วยคำถามที่ว่า “คุณพ่อเจ้าวัดของท่านยอดเยี่ยมไหม”
ผลการสำรวจพบว่าเยาวชนร้อยละ
54 ตอบว่ายอดเยี่ยม ดีมาก เป็นกันเอง ส่วนร้อยละ 10.2 บอกว่าดีพ่อสมควร ร้อยละ 14 ตอบว่าไม่ค่อยยอดเยี่ยม
และที่เหลือเป็นคำตอบอื่น ๆ เช่น ไม่รู้จัก แล้วแต่มุมมอง ไปวัดชีลับ ฯลฯ
ผลการสำรวจนี้
นอกจาก จะทำให้เรารู้ถึงความรู้สึกของเยาวชนต่อคุณพ่อเจ้าวัดของพวกเขาแล้ว
ยังแสดงให้เห็นถึงวามสัมพันธ์และคุณลักษณะที่เยาวชนชื่นชอบอีกด้วย
เยาวชนส่วนใหญ่ชอบคุณพ่อเจ้าวัดที่มีความเป็นกันเอง
เอาใจใส่ลูกวัด เป็นคนศักดิ์สิทธิ์ ทำให้คนเราศรัทธาพระเจ้าได้
บางคนชอบเพราะท่านมีอารมณ์ดี สนุก ลักษณะที่ไม่ชอบ เช่น เผด็จการ เห็นแก่เงิน
ประพฤติตนไม่เป็นที่เคารพ
โอกาสนี้เรามาศึกษาถึงหน้าที่ของคุณพอเจ้าวัดกันสักเล็กน้อย
หน้าที่ของคุณพ่อเจ้าวัด คือ การร่วมงานกับพระสังฆราชประจำสังฆมณฑลของตนในการทำหน้าที่
3 ด้านด้วยกัน คือ หน้าที่ของการเป็นสงฆ์ ประกาศก
และกษัตริย์
หน้าที่สงฆ์
คือ การเสริมสร้างความศักดิ์สิทธ์ให้ตนเองและประชาชน
โดยมีหน้าที่ในการบริการศีลศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ให้กับประชาชน เป็นศีลมหาสนิท
ซึ่งเป็นศูนย์กลางชีวิตของพระศาสนจักร ด้วยการสวดภาวนาและการทำงาน
และการเป็นแบบฉบับที่ดีแก่ประชาชน(คำสอนฯ ข้อ 893)
หน้าที่ประกาศก
คือ การให้การอบรมสั่งสอนประชาชน โดยพระสงฆ์จะต้องปกป้องรักษาคำสั่งสอน
และข้อความเชื่อของพระศาสนจักร ให้คำสอนที่ถูกต้องแก่ประชาชน
และให้การอภิบาลดูแลประชาชนให้ดำเนินชีวิตตามคำสอนนั้น(คำสอนฯข้อ 888 – 892)
หน้าที่กษัตริย์
คือ การปกครองดูแลประชาชน
โดยพระสงฆ์จะต้องใช้อำนาจปกครองประชาชนภายใต้การนำของพระสังฆราชและคณะสงฆ์
จะต้องปกครองดูแลด้วยความรักและด้วยชีวิตที่เป็นประจักษ์พยานแก่ประชาชน(คำสอนฯข้อ 894 – 896)
พระสงฆ์ก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่พยายามปฏิบัติตนตามคำสั่นสอนของพระเยซูเจ้า
อาจถูกใจหรือไม่ถูกใจประชาชนบ้าง สมัยก่อนพระสงฆ์อาจจะเรียนสูงกว่าประชาชนทั่วไป
แต่ปัจจุบันประชาชนมีโอกาสทางการศึกษามากขึ้น สมัยก่อนพระสงฆ์ คือ
ผู้มีอำนาจเด็ดขาดแต่ผู้เดียว แต่ปัจจุบันส่งเสริมบทบาทของฆราวาส
วัดจึงไม่ใช่เป็นของพระสงฆ์เท่านั้น แต่วัดเป็นของพี่น้องทุกคน
คุณพ่อเจ้าวัดจะยอดเยี่ยมหรือไม่อย่างไร
เราทุกคนจะต้องช่วยกันอภิบาลวัดของเราต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น